สำนักงานสาธารณสุขจังหวัดอุดรธานี (สสจ.อุดรธานี) ได้ออกคำสั่งให้ระงับการรักษาโรคแก่ประชาชนที่แดนธรรมสุขาววะดี ตั้งอยู่ที่บ้านโนนตาแสง ตำบลกลางใหญ่ อำเภอบ้านผือ จังหวัดอุดรธานี หลังจากตรวจสอบพบว่าสถานที่ดังกล่าวไม่มีใบอนุญาตในการประกอบกิจการสถานพยาบาลและการประกอบโรคศิลปะ
กรณีนี้เกี่ยวข้องกับบุคคลสามคน ได้แก่ น้องหญิง (น.ส.โสวรีร์) อาจารย์ชาย และพี่โดม ซึ่งอ้างตัวเป็นตัวแทนของพระพุทธเจ้า 5 พระองค์ และให้การรักษาโรคด้วยวิธีที่เรียกว่า “คลื่นพลังบุญ” ทางการได้ตรวจสอบเบื้องต้นและพบว่าทั้งสถานที่และผู้ให้การรักษาไม่ได้ขึ้นทะเบียนหรือได้รับอนุญาตให้ทำการรักษาโรคแต่อย่างใด
สภาพล่าสุดของแดนธรรมสุขาววะดี
เมื่อวันที่ 25 พฤษภาคม 2567 ผู้สื่อข่าวได้ลงพื้นที่เพื่อตรวจสอบสถานการณ์ล่าสุดที่แดนธรรมสุขาววะดี พบว่าไม่มีบุคคลทั้งสามอยู่ในสถานที่ โรงเรือนที่ใช้ทำกิจกรรมการรักษายังคงมีสิ่งของวางอยู่เช่นเดิม ไม่มีการทำความสะอาด ส่วนกุฏิซึ่งคาดว่าเป็นที่พักถูกปิดล็อกไว้ มีเพียงพระสงฆ์ 2 รูปและชาวบ้าน 2 คนกำลังช่วยกันขุดร่องระบายน้ำบริเวณด้านหน้าเพื่อป้องกันน้ำท่วมขัง
พระรูปหนึ่งได้ให้ข้อมูลว่า น้องหญิง อาจารย์ชาย และพี่โดม ได้เดินทางไปออกรายการโทรทัศน์ที่กรุงเทพฯ และยังไม่ได้กลับมา แต่ได้แจ้งทางโทรศัพท์ว่าจะเดินทางกลับหลังจากเสร็จสิ้นรายการ ทางวัดยังไม่ได้รับหนังสือแจ้งให้หยุดการรักษาอย่างเป็นทางการ แต่ได้ปิดทับคำว่า “รักษา” บนป้ายด้วยเทปกาวไว้แล้ว
แผนการในอนาคตและบทลงโทษทางกฎหมาย
หากน้องหญิงและคณะไม่กลับมาที่แดนธรรมสุขาววะดีอีก เจ้าของที่ดินมีแผนที่จะดำเนินการขออนุญาตให้สถานที่แห่งนี้เป็นสำนักสงฆ์อย่างถูกต้องตามกฎหมาย
ทั้งนี้ สสจ.อุดรธานี ได้ระบุว่าการกระทำดังกล่าวเข้าข่ายความผิดฐานประกอบกิจการสถานพยาบาลโดยไม่ได้รับอนุญาต ซึ่งมีโทษจำคุกไม่เกิน 5 ปี หรือปรับไม่เกิน 100,000 บาท หรือทั้งจำทั้งปรับ และความผิดฐานประกอบโรคศิลปะโดยไม่ได้ขึ้นทะเบียน ซึ่งมีโทษจำคุกไม่เกิน 3 ปี หรือปรับไม่เกิน 30,000 บาท หรือทั้งจำทั้งปรับ
คดีความที่เกี่ยวข้อง
เมื่อวันที่ 18 พฤษภาคม 2567 ที่ผ่านมา น้องหญิงได้ถูกตำรวจสืบสวนภูธรจังหวัดอุดรธานีจับกุมตามหมายศาล และส่งตัวไปดำเนินคดีที่สถานีตำรวจนครบาลโคกคราม ในข้อหาร่วมกันโดยทุจริตหลอกลวง นำเข้าข้อมูลเท็จสู่ระบบคอมพิวเตอร์ และร่วมกันละเมิดลิขสิทธิ์ของผู้อื่นเพื่อการค้า อย่างไรก็ตาม น้องหญิงได้รับการประกันตัวออกมาแล้ว
กรณีนี้สะท้อนให้เห็นถึงความสำคัญของการควบคุมดูแลสถานพยาบาลและผู้ประกอบวิชาชีพด้านการแพทย์และสาธารณสุข เพื่อคุ้มครองความปลอดภัยของประชาชน และป้องกันการแอบอ้างหรือหลอกลวงในรูปแบบต่างๆ ที่อาจเกิดขึ้นได้
